Καύση σκουπιδιών: η τοποθέτηση στην εκδήλωση Ομάδας Φορέων & Πολιτών Κοζάνης "Αντι-καύση" (20/8/2025)

Την Τετάρτη 20/8/2025 ήμουν κεντρικός ομιλητής στην εκδήλωση της Ομάδας Φορέων & Πολιτών Κοζάνης "Αντι-καύση" στο Εργατικό Κέντρο Κοζάνης, για το μεγάλο θέμα της κατασκευής μονάδας καύσης σκουπιδιών στην περιοχή μας. Η τοπική εφημερίδα Χρόνος (xronos-kozanis.gr) κατέγραψε ηχητικά την εκδήλωση και, με τη βοήθειά της, πιο κάτω έκανα την πλήρη απομαγνητοφώνηση. Σύντομα επίσης θα υπάρχει βίντεο με το ηχητικό της εκδήλωσης, περιλαμβανομένης της διαδικασίας ερωτοαπαντήσεων:

Το "Αντι-καύση", που είδα στην αφίσα, δεν είναι "Αντι-καύση": θα μπορούσαμε καλύτερα να το πούμε ότι διαμορφώνεται στην περιοχή ένα Κίνημα για τη Βιωσιμότητα και την Αειφορία στη Δυτική Μακεδονία. Να δώσουμε θέση κι όχι αντίθεση. Σ' ένα τέτοιο Κίνημα είμαι ο πρώτος που θα στρατευόμουνα. Είχα δει το Αντι-ΧΥΤΑΜ παλαιότερα, τώρα είδα το Αντι-καύση, αυτό το "Αντί" μπροστά δεν λέει. Να το πούμε ένα Κίνημα για τη Βιωσιμότητα και την Αειφορία, νομίζω θα είναι πολύ καλύτερα για όλους.

Αυτή η ιστορία με την καύση των σκουπιδιών μας ταλαιπωρεί τώρα πέντε χρόνια, ίσως και πάνω από πέντε χρόνια. Όταν έγινε η Ημερίδα της ΑΡΣΥ τον Ιανουάριο 2020 στο Τεχνικό Επιμελητήριο, ήταν η κα Σταθά, από τη Δ/νση Μελετών-Κατασκευών Θερμοηλεκτρικών Έργων της ΔΕΗ και την είχα ρωτήσει αν ετοιμάζεται κάποια μονάδα καύσης σκουπιδιών από τη ΔΕΗ, γιατί θα το ήξερε από την υπηρεσιακή της ιδιότητα. Και μας είχε πει τότε ότι δεν έχει κάτι υπόψη της. Δεν είναι λοιπόν κάτι καινούριο. Ωστόσο, λίγο μετά, το Φεβρουάριο 2020, 4 ΜΚΟ, πολύ γνωστές και μη εξαιρετέες, η Greenpeace, το WWF, η Μεσόγειος SOS και η οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης, έστειλαν επιστολή στον Χατζηδάκη, ο οποίος ήταν τότε Υπουργός Περιβάλλοντος & Ενέργειας, ενάντια στην καύση των σκουπιδιών. Που σημαίνει πως το θέμα ήταν ήδη ανοιχτό από τότε, επισήμως. Αυτή η επιστολή έλεγε  κυκλική οικονομία και καύση δεν πάνε μαζί.. Ξεκάθαρο! Κι εκεί ακριβώς βρίσκεται το θέμα.

Λίγους μήνες αργότερα, τον Αύγουστο του 2020, δεν ξέρω πόσοι το ξέρετε αυτό το πράγμα, με Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου, που βγήκε το Σεπτέμβριο 2020 σε ΦΕΚ 786 σελίδων, έχουμε Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων για την περίοδο 2020-2030. Αυτό το Εθνικό Σχέδιο προσδιορίζει ως βασικά μέτρα την εφαρμογή στην πράξη της αρχής "Πληρώνω όσο πετάω", την ενίσχυση της διαλογής των αποβλήτων στην πηγή, τη δημιουργία επαρκούς Εθνικού Δικτύου Μονάδων  Επεξεργασίας Αποβλήτων σε όλη τη χώρα, την προώθηση της παραγωγής εναλλακτικών καυσίμων για μείωση της ταφής, και δημιουργία 3 ή 4 μονάδων παραγωγής ενέργειας από τα υπολείμματα των μονάδων επεξεργασίας αποβλήτων. Τι έλεγε λοιπόν αυτό το Σχέδιο; Αυτό το Σχέδιο συντάχθηκε με βάση την τροποποίηση της Ευρωπαϊκής Οδηγίας για τα σκουπίδια, η οποία είναι η Οδηγία 2018/851/ΕΕ, που τροποποίησε την Οδηγία 2008/98/ΕΚ, και καθόρισε φιλόδοξους στόχους για ανακύκλωση και επαναχρησιμοποίηση των αστικών αποβλήτων σε ποσοστό 65% κατά βάρος μέχρι το 2035, με ενδιάμεσους στόχους το 2025 και 2030. Για κράτη-μέλη με ανεπαρκείς υποδομές, όπως η Ελλάδα, προβλέφθηκε η δυνατότητα 5ετούς παράτασης στην επίτευξη των στόχων, δηλαδή να πάμε το 2040 στο 65%.

Δεν πρόκειται να πάμε ποτέ! Και δεν πρόκειται να πάμε ποτέ επειδή η κυβέρνηση αποφάσισε ότι το Σχέδιό της έχει αποτύχει και γι' αυτό εμφάνισε αυτές τις έξι μονάδες. Τι είχε σκοπό με το Εθνικό Σχέδιο να κάνει; Είχε σκοπό να κάνει 30 έως 38 Μονάδες Επεξεργασίας Αποβλήτων και Μονάδες Επεξεργασίας Βιολογικών Αποβλήτων, απ' τις οποίες έχουν γίνει ελάχιστες. Είναι Μονάδες σαν αυτή που έχουμε με τη ΔΙΑΔΥΜΑ στο Νότιο Πεδίο, εδώ στην περιοχή, που καλύπτει τη Δυτική Μακεδονία και μας φέρνει και η Κέρκυρα τα δικά της σκουπίδια, αλλά τέτοιες Μονάδες υπάρχουν ελάχιστες: τότε, το 2020, ήταν 4. Σήμερα άντε να είναι λιγότερες από 10, δεν ξέρω πόσες έχουν γίνει, πάντως σίγουρα δεν έχουν γίνει οι 33 που προέβλεπε το Σχέδιο.

Καταρχήν, αυτή η Στρατηγική Μελέτη, που εμφάνισαν Αυγουστιάτικα για διαβούλευση, και μέσα στον Αύγουστο, την ώρα που ο κόσμος είναι σε διακοπές κι όσοι δεν είναι σε διακοπές τρέχουν για το μεροκάματο για την επιβίωση, θα πρέπει να συγκριθεί με τη διαβούλευση που έβγαλε η Περιφέρεια για ένα φωτοβολταϊκό 38MW στο Χρώμιο, που έχει επίσης ένα μήνα διαβούλευση, μόνο που πάει μέσα στο Σεπτέμβριο. Έχουμε ήδη φθάσει στις 20 Αυγούστου, μπορεί ο Περιφερειάρχης να είπε ότι ζήτησε παράταση στη διαβούλευση, δεν είδα όμως, δεν ξέρω αν κάποιος έχει υπόψη του να έχει ανακοινωθεί παράταση απ' το Υπουργείο στην προθεσμία διαβούλευσης. Επομένως θα πρέπει να έχουμε  κατά νου όλοι ότι τις απόψεις θα πρέπει να τις ετοιμάσουμε για την προθεσμία της 31ης Αυγούστου! Μη χάσουμε την προθεσμία επειδή ο Αμανατίδης είπε ότι ζήτησε παράταση απ' το Υπουργείο και μετά θα λέει "εγώ το ζήτησα, αλλά δεν έδωσε το Υπουργείο".

Μας λέει η Στρατηγική Μελέτη πως βρίσκονται σε λειτουργία περίπου 1.200 εγκαταστάσεις ενεργειακής αξιοποίησης αποβλήτων σε όλο τον κόσμο με συνολική δυναμικότητα 310 εκατομμυρίων τόνων ανά έτος. Μεγάλος αριθμός μονάδων έχει κατασκευαστεί και λειτουργεί σχεδόν σε όλες τις χώρες της ΕΕ (Ολλανδία, Γερμανία, Δανία, Γαλλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Τσεχία), εδώ ο Περιφερειάρχης μας μίλησε ότι υπάρχει τέτοια μονάδα στο κέντρο της Βιέννης, αυτό το οποίο όλοι αποφεύγουν να πουν συστηματικά είναι το ποσοστό ανακύκλωσης, που έχουν όλες αυτές οι χώρες και τι ποσοστό τελικά καταλήγει για καύση. Και ποια είναι ακριβώς η ποιοτική σύσταση αυτών των σκουπιδιών, που πηγαίνουν για καύση.

Διότι αυτό είναι ακριβώς που έχει σημασία: σημασία έχει το τι θα πάει στην καύση! Τι λέει η Στρατηγική Μελέτη; Λέει ότι θα πηγαίνουν υπολείμματα που έχουν Κατώτερη Θερμογόνα Δύναμη λίγο πάνω απ' τα 10MJ/Kg. Σύμφωνα με εργασία που είχε κάνει μια Ομάδα, που είχε συστήσει το ΤΕΕ Κεντρικής Μακεδονίας πριν μερικά χρόνια, για την καύση τέτοιων υλικών, ειδικής κατηγορίας SRF, γιατί υπάρχουν κι άλλες κατηγορίες, τουλάχιστον 4, στην τσιμεντοβιομηχανία ΤΙΤΑΝ, αυτά τα υπολείμματα των εργοστασίων επεξεργασίας αποβλήτων κατατάσσονται σε πέντε κλάσεις: πάνω από τα 10 είναι η τέταρτη κλάση, δηλαδή είναι απ' τα χειρότερα. Κι όταν λέμε ότι θα 'ναι απ' τα χειρότερα, αυτό σημαίνει ότι το τι θα βγαίνει στην ατμόσφαιρα είναι πολύ δύσκολο να είναι ελεγχόμενο. Υπάρχει δημοσιευμένη εργασία, από την εμπειρία της καύσης τέτοιων υλικών ...

στην τσιμεντοβιομηχανία ΑΓΕΤ στο Βόλο, που λέει ότι μέσα σε πέντε ώρες τα επίπεδα των διοξινών αυξήθηκαν στα καυσαέρια 84 φορές! Είναι δημοσιευμένη εργασία, τη βρήκα στο Researchgate. 

Άρα λοιπόν, εδώ κάποιοι μας κοροϊδεύουν στα μούτρα μας! Ξέρετε, το Σχέδιο το αρχικό, το Εθνικό Σχέδιο, έλεγε για 3 έως 4 Μονάδες. Μας εμφάνισαν έξι, και λέει η Στρατηγική Μελέτη ότι "ο αριθμός δεν συζητείται"! Τι θα πει "δεν συζητείται ο αριθμός"! Πώς προέκυψε ο αριθμός; Τι είναι; Δόγμα; Και δεν μπορεί να συζητηθεί ο αριθμός των έξι; Αν προσθέσετε τις δυναμικότητες αυτών των έξι Μονάδων, καταλήγετε σ' ένα νούμερο 1.186.000 τόνους σκουπιδιών κατά έτος, που θα επεξεργάζονται. Ωστόσο, στο Εθνικό Σχέδιο, που βγήκε σε ΦΕΚ τον Αύγουστο του 2020, αναφέρεται ότι η δυναμικότητα των έξι τσιμεντοβιομηχανιών, που δουλεύουν στην Ελλάδα, αν κάνουν επενδύσεις φθάνει στις 815.000 τόνους, μπορεί να φθάσει τις 815.000 τόνους. Άρα λοιπόν, εκτός από τις έξι Μονάδες, θα έχουμε και τις έξι τσιμεντοβιομηχανίες. συνολικά σε 12 μεριές, που θα καίνε τέτοια υλικά, με τους όρους που τα καίνε στην ΑΓΕΤ, όπου έχει ξεσηκωθεί όλη η κοινωνία της Μαγνησίας, και όπου ο Ιατρικός σύλλογος της Μαγνησίας έχει ξεσηκωθεί ενάντια σ' αυτή τη διαδικασία της καύσης, για το λόγο ότι παρατηρούνται προβλήματα υγείας στον εκεί πληθυσμό.

Εκεί λοιπόν, αυτό το νούμερο, τα 815.000 συν τα 1.186.000 μας κάνει ένα ολοστρόγγυλο 2.000.000 τόνους. Είναι πολύ σημαδιακό αυτό το ολοστρόγγυλο 2.000.000 τόνους, γιατί,  σύμφωνα με το Εθνικό Σχέδιο για τη Διαχείριση Αποβλήτων, που είναι μέχρι το 2030, τα Αστικά Απόβλητα, τα οποία πρέπει να διαχειριστούν είναι 5,5 εκατομμύρια τόνοι το χρόνο. Αν κάνετε τη διαίρεση 2 εκατομμύρια με το 5,5 εκατομμύρια, σχεδόν το 38% των αποβλήτων θα πηγαίνουν για καύση. Αυτό από μόνο του δείχνει την ομολογία της κυβέρνησης για την πλήρη αποτυχία του Εθνικού Σχεδίου, που η ίδια αποφάσισε τον Αύγουστο του 2020. Προσέξτε αυτό δεν είναι νόμος,, δεν πέρασε σαν νόμος, πέρασε σαν Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου, τον Αύγουστο του 2020, που είχε ξεκινήσει η πανδημία, και στην τηλεόραση βλέπαμε πώς να πλένουμε τα χέρια μας, απ’ τον Παπαδόπουλο και τη Σταυροπούλου. Δεν βλέπαμε ότι η κυβέρνηση πέρασε, ούτε καν απ’ τη Βουλή, το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων μέχρι το 2030, το οποίο είναι και δεσμευτικό απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Εκείνο λοιπόν, το οποίο θα πρέπει να δούμε, είναι ότι από το Εθνικό Σχέδιο η Ελλάδα έχει χωριστεί σε 4 Διαχειριστικές Ενότητες Δεν ξέρω πώς έγινε αυτός ο διαχωρισμός σε 4 Διαχειριστικές Ενότητες κι αυτός ο διαχωρισμός επαναλαμβάνεται τώρα στη Στρατηγική Μελέτη, που βγήκε τώρα στη δήθεν διαβούλευση.

Η Διαχειριστική Ενότητα 1 περιλαμβάνει τις Περιφέρειες Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης, Κεντρικής Μακεδονίας, Δυτικής Μακεδονίας, Ηπείρου, Θεσσαλίας και μέρος της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων. Δεν ξέρω κατά ποία λογική πρέπει να ενοποιηθεί η Δυτική Μακεδονία με τις ιδιαίτερα πολυπληθείς και έντονα τουριστικές Κεντρική Μακεδονία και ανατολική Θεσσαλία. Ο ανατολικός νομός Λάρισας και όλος ο νομός Μαγνησίας είναι ιδιαίτερα τουριστικοί νομοί, μαζεύουν πρόσθετο πληθυσμό. Παράγουν πρόσθετα σκουπίδια. Η Κεντρική Μακεδονία έχει καταρχήν τη Θεσσαλονίκη, έχει τη Χαλκιδική, που βουλιάζει απ’ τον τουρισμό, έχει την Πιερία, που βουλιάζει απ’ τον τουρισμό. Τι δουλειά έχουμε εμείς στη Δυτική Μακεδονία να μπλέξουμε με αυτά τα σκουπίδια, όλων αυτών των περιοχών.

Και δεν είναι τυχαίο ότι ο Φορέας Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων Κεντρικής Μακεδονίας είναι αυτός που προώθησε την ιδέα της «ΕΓΝΑΤΙΑΣ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ» με έδρα την Κοζάνη. Να μας τα στέλνουν μέσω της Εγνατίας στην Κοζάνη. Προσέξτε ότι, απ’ ό,τι έχω δει, δεν είμαι σίγουρος, θα πρέπει η ΔΙΑΔΥΜΑ να μας το επιβεβαιώσει αυτό το πράγμα, η Μονάδα Επεξεργασίας εδώ της ΔΙΑΔΥΜΑ, που επεξεργάζεται τα τοπικά σκουπίδια της Δυτικής Μακεδονίας, δεν παράγει καύσιμα, υλικά για καύση. Αυτό σημαίνει ότι οι 288 χιλιάδες τόνοι κατ’ έτος, που είναι η δυναμικότητα [της Μονάδας Καύσης] των σκουπιδιών, που είναι η ονομαστική δυναμικότητα που θέλουν να κάνουν, και αύριο μπορεί να την αυξήσουν στα 500 χιλιάδες, όλη αυτή η ποσότητα θα μεταφέρεται με φορτηγά. Εκείνο που ενδεχομένως δεν έχετε υπόψη σας είναι ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας, όπου προσέφυγαν κάτοικοι του Βόλου, αποφάσισε και απαγόρευσε τη μεταφορά τέτοιων υλικών με καράβια στο Βόλο. Και διακινούνται όλα με φορτηγά. Και γίνεται «το έλα να δεις» στο Βόλο με τα φορτηγά. Αυτό λοιπόν που θα έχουμε εδώ, εκτός από το ότι θα γίνουμε σκουπιδότοπος, θα έχουμε και την επιβάρυνση από όλα αυτά τα δρομολόγια των φορτηγών, που θα καταλήγουν μέσω της Εγνατίας, της «ΕΓΝΑΤΙΑΣ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ» στο σκουπιδότοπο που λέγεται Κοζάνη.

Η 2η Διαχειριστική Ενότητα περιλαμβάνει τις Περιφέρειες Δυτικής Ελλάδας, Πελοποννήσου και μέρος της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων.

Η 3η Διαχειριστική Ενότητα περιλαμβάνει τις Περιφέρειες Στερεάς Ελλάδας, Αττικής, Βορείου Αιγαίου και μέρος της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου.

Η 4η Διαχειριστική Ενότητα περιλαμβάνει την Περιφέρεια Κρήτης και μέρος της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου και ήδη στην Κρήτη έχουν ξεσηκωθεί γιατί δεν θέλουν τα εκτός Κρήτης απορρίμματα.

Το προηγούμενο Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων 2015-2020 προέβλεπε ότι το 2020 θα έχουμε ποσοστό ανακύκλωσης 50%. Στην πραγματικότητα το 2019 πέτυχε μόλις 20,1%. Προέβλεπε ποσοστό ταφής απορριμμάτων στο 26% και το 2019 ήταν 78,4%. Προέβλεπε ποσοστό ξεχωριστής συλλογής οργανικών, στον καφέ κάδο, 40% και το 2019 ήταν μόλις 5,7%.

Το τρέχον Εθνικό Σχέδιο, αυτό που πάει μέχρι το2030, πρόβλεπε αύξηση της ανακύκλωσης στο 55% το 2025 και στο 60% το 2030 (συμπεριλαμβανομένων των βιοαποβλήτων). Χωριστή συλλογή οργανικών αποβλήτων στον καφέ κάδο και ανάπτυξη σχετικών υποδομών σε όλη την επικράτεια μέχρι το 2022. Είμαστε στο 2025, έχουν περάσει τρία χρόνια απ’ το 2022 και δεν τα είδαμε αυτά. Πλήρης κάλυψη της χώρας με κατασκευή 27 νέων Μονάδων Επεξεργασίας Απορριμμάτων (ΜΕΑ) και 31 νέες Μονάδες Επεξεργασίας ΒιοΑποβλήτων (ΜΕΒΑ). Και Ταφή απορριμμάτων στο 10% το 2030, πέντε χρόνια νωρίτερα από την κοινοτική υποχρέωση, έτσι το ‘λεγε με περηφάνια το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης, που πέρασαν με Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου τον Αύγουστο του 2020.

Εκεί λοιπόν μας λένε ότι προκρίθηκε η επιλογή της καύσης μέσω τεχνολογίας τάδε, γιατί είναι η ωριμότερη τεχνολογία, κλπ. Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι η περιβαλλοντική έγκριση του Σχεδίου, προτείνεται απ’ τη Στρατηγική Μελέτη να λαμβάνει υπόψη τα ακόλουθα: Αυστηρή εφαρμογή των ορίων εκπομπών που προβλέπονται από την Οδηγία της ΕΕ για τις Βιομηχανικές Εκπομπές. Αυτό το λέει η χώρα που δεν κατάφερε να δει ότι δυο τρένα κινούνται στην ίδια γραμμή και, όταν τράκαραν τα τρένα και σκοτώθηκαν πάνω από 60 άτομα εκεί πέρα, απλώς δεν μας το λεν’, έτρεξε να πει ότι φταίει ο σταθμάρχης και να αλλοιώσει το χώρο του εγκλήματος, της μαζικής δολοφονίας,  παραβιάζοντας κάθε σχετικό πρωτόκολλο, που οι ίδιοι είχαν αποφασίσει. Πρέπει λοιπόν να έχουμε αυστηρή εφαρμογή των ορίων εκπομπών, προσέξτε, για εξασφάλιση μείωσης των εκπομπών, όχι μηδενισμό, για εξασφάλιση μείωσης των εκπομπών σωματιδίων. Κανείς δεν ξέρει ποια ακριβώς σωματίδια είναι και υπάρχει πολύ μεγάλη συζήτηση για τα πάρα πολύ μικρά σωματίδια, για τη μείωση των εκπομπών βαρέων μετάλλων, εντάξει αυτά πηγαίνουν στην τέφρα από τις καύσεις, για τη μείωση των εκπομπών διοξινών & οξειδίων του αζώτου. Συνεχής παρακολούθηση των ρύπων μέσω on-line αισθητήρων. Ας μας πουν αν υπάρχουν τέτοιοι on-line αισθητήρες σε ΑΓΕΤ & ΤΙΤΑΝ και ποια είναι τα αποτελέσματα της εφαρμογής τους, γιατί δεν τα έχω δει κάπου δημοσιευμένα.

Αυτό το οποίο όμως έχω δει δημοσιευμένο είναι ένα δημοσίευμα των Datajournalists, που λέει «Ανακύκλωση: Πόλεμος συμφερόντων και δισεκατομμύρια ευρώ πεταμένα στα σκουπίδια. 20 χρόνια σχεδιασμού κατέληξαν στους κάδους και η χώρα συνεχίζει να θάβει το 78% των απορριμμάτων». Γιατί; Γιατί και το θέμα της ανακύκλωσης κόλλησε στο ποιος εργολάβος θα το διαχειριστεί. Μια κυβέρνηση δέσμια των συμφερόντων, δεν μπορεί να μοιράσει τα έργα στους εργολάβους και τελικά την πληρώνουμε όλοι εμείς.

Τι υπάρχει; Έγινε μια έρευνα, το 2023 νομίζω, σε συνεργασία το Ελληνικό γραφείο της Greenpeace και το Basel Action Network, έβαλαν trackers σε πλαστικά σκουπίδια, που πετάχτηκαν στους μπλε κάδους της ανακύκλωσης, στις άλλες πόλεις, εμείς δεν έχουμε εδώ στην περιοχή μπλε κάδους, και παρακολούθησαν την πορεία. Αντί να πάνε στα εργοστάσια ανακύκλωσης, τα είδαν να καταλήγουν σε χωματερές, να εξάγονται στα Βαλκάνια και να καταρρίπτουν πολλούς από τους μύθους για την ανακύκλωση. Είναι δημοσιευμένη έρευνα, μπορείτε να τη βρείτε στο διαδίκτυο και λέγεται «Στα χνάρια των πλαστικών σκουπιδιών της Ελλάδας».

Πρόσφατα είδα ένα άλλο δημοσίευμα, «Το μεγάλο κόλπο των εταιρειών ανακύκλωσης: «ανακυκλώνουν» τις επιδοτήσεις και στο τέλος καίγονται τα εργοστάσια!» Το συγκεκριμένο άρθρο βγήκε την προηγούμενη εβδομάδα κι αναφέρει 70 περιπτώσεις πυρκαγιών σε εργοστάσια που ασχολούνται με θέματα ανακύκλωσης.

Και υπάρχει κι ένα άλλο δημοσίευμα, που βγήκε στο περιοδικό Politico, το πολύ γνωστό περιοδικό Politico, που λέει ότι το Europe’s big trash burning experiment has become a dirty headache, το μεγάλο πείραμα για την καύση των σκουπιδιών στην Ευρώπη έχει γίνει ένας βρώμικος πονοκέφαλος. Κι ας λέει ο Αμανατίδης ότι στη Βιέννη την έχουν τη Μονάδα στο κέντρο. Ξέρω επίσης ότι στη Δανία έχουν 70 εργοστάσια καύσης σκουπιδιών, ένα σε κάθε πόλη, το ‘χουν στο κέντρο της Κοπεγχάγης, και ξέρω ότι η Δανία είναι πρώτη σε περιστατικά καρκίνου στην Ευρώπη. Ας μας πουν πού οφείλεται ο καρκίνος, η πρωτιά της Δανίας στον καρκίνο στην Ευρώπη. Η Δανία, μας τη λένε για τα αιολικά, αλλά μας κάνουν γαργάρα τα περιστατικά καρκίνου της Δανίας. Οφείλονται στα χοιροτροφεία που έχουν εκεί ή οφείλονται στα εργοστάσια καύσης σκουπιδιών; Ή οφείλονται στο κάρβουνο που έκαιγαν για πάρα πολλά χρόνια, το λιθάνθρακα που εισήγαγαν και έκαιγαν αυτοί που είναι πρωταθλητές στα αιολικά.

Αυτά λοιπόν δείχνουν ότι η κυβέρνηση έχει ομολογήσει εξαρχής, έχει ρίξει λευκή πετσέτα, βγάζοντας αυτή τη Στρατηγική Μελέτη έχει ρίξει λευκή πετσέτα για την υλοποίηση του δικού της Εθνικού Σχεδίου Διαχείρισης Αποβλήτων 2020-2030, για το οποίο δεν είδα καμία αναφορά στη δήθεν Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, και, όπως πολύ σωστά το χαρακτήρισα σε άρθρο που έβγαλα στα μέσα Ιουλίου [το σωστό είναι στις 7/8], η Στρατηγική Μελέτη δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα πολιτικό κείμενο, που προσπαθεί να δικαιολογήσει την απόφαση να κατασκευαστούν έξι Μονάδες Καύσης Σκουπιδιών. Είναι απολύτως ξεκάθαρο αυτό το πράγμα.

Αυτό λοιπόν το οποίο έχει πολύ μεγάλη σημασία εν προκειμένω, και θέλω να δώσω συγχαρητήρια στον Πρόεδρο του Αγροτικού Κτηνοτροφικού Συνεταιρισμού Δυτικού Βερμίου, που τον βλέπω εκεί πίσω, τον κ. Παπαδόπουλο, είναι ότι πέρυσι, όταν έγινε μια δημόσια διαβούλευση απ’ το Υπουργείο Περιβάλλοντος, για να φέρουν καύση σκουπιδιών στους Πυρήνες των Ζωνών Απολιγνιτοποίησης, ο Συνεταιρισμός Δυτικού Βερμίου το πήρε είδηση και κατέθεσε ένα πάρα πολύ εμπεριστατωμένο Σχόλιο εκεί πέρα, με αποτέλεσμα τελικά αυτή η διαδικασία της δήθεν «ενεργειακής αξιοποίησης απορριμμάτων», που περνούσε στη ζούλα στους Πυρήνες των Ζωνών Απολιγνιτοποίησης, δηλαδή σε μας εδώ, όχι στη Μεγαλόπολη, αυτό τελικά αποσύρθηκε και ο Περιφερειάρχης με πήρε τηλέφωνο να μου πει ότι «ξέρεις, αυτό αποσύρθηκε με δική μου ενέργεια και το είχα ενημερώσει στο Περιφερειακό Συμβούλιο». Πράγματι, μου έστειλε το σύνδεσμο, βρήκα και το βίντεο από τη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου, και, όπως είπα σ’ ένα πρόσφατο άρθρο, που έβγαλα την προηγούμενη εβδομάδα, αυτό το άρθρο 30, που προέβλεπε την ενεργειακή αξιοποίηση, στο νομοσχέδιο για τους Πυρήνες των Ζωνών Απολιγνιτοποίησης, αποσύρθηκε πράγματι, δεν πέρασε στον τελικό νόμο, όπως ψηφίστηκε στη Βουλή, αλλά η αιτιολογία ήταν, όπως είχε πει τότε στο Περιφερειακό Συμβούλιο ο Περιφερειάρχης, «Γιατί να είναι μόνο για μας, όταν θα ‘ρθει για όλους τότε θα το δούμε κι εδώ».

Εκεί λοιπόν το βασικό ερώτημα είναι, που θα ήθελα αν ξέρει κάποιος ν’ απαντήσει, Φορέας Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων Κεντρικής Μακεδονίας έχει προτείνει την «ΕΓΝΑΤΙΑ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ», ώστε όλα τα απορρίμματα με τον άξονα της Εγνατίας να καταλήγουν στην Κοζάνη. Αυτός ο διαχωρισμός της χώρας σε 4 Ενότητες, που έγινε στο Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων του 2020, είναι σε γνώση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης εδώ στην περιοχή; Είναι σε γνώση της ΔΙΑΔΥΜΑ; Το πρότειναν κάποιο από δω ή μήπως το πρότεινε η Κεντρική Μακεδονία και πέρασε στο Εθνικό Σχέδιο και θα μας τυραννάει από δω και πέρα; Είναι ένα ερώτημα.

Αυτά λοιπόν είχα να σας πω και αν υπάρχουν ερωτήσεις ευχαρίστως ν’ απαντήσω.